Merhabalar ben Ankara’dan Buket 🙂
Muhammet hocayla tanışmam 12. Sınıfta olsa da beraber çalışmaya mezuna kaldığım yıl başladık.
Biraz kendimden bahsedeyim; ben de bir çoğumuz gibi kendi programımı olması gerektiği gibi yapamayan, yapsam da buna sadık kalamayan biriydim ve kesinlikle uzun vadeli planlı çalışamazdım.
12. Sınıftaki belki de en büyük hatam doğru kişilerden yardım almamamdı. Muhammet hocayla başlarken de aslında ilk başta çok fazla tedirgindim ama daha ilk görüşmeden itibaren ne kadar gereksiz tedirgin olmuşum dedim kendi kendime 🙂 çünkü ilk görüşmeden son görüşmeye kadar her dakikasında size güvenen ama güvenirken de hep bi hata yapmayın diye tetikte bekleyen, kibarca uyaran, biraz abi, biraz hoca, bolca arkadaş olan biri olduğunu düşünün. 🙂
Süreç içinde bazen programdan saptığım yada birazcık boş vermiş zamanlarım oldu, o haftalar görüşme saati gelmesin diye dua etmişimdir 🙂 çünkü telefon karşısında da olsa kendileri çok kızabiliyor ve bunu çok iyi yansıtabiliyorlar 🙂 Ama her zaman destekçimdi. Bazen yoruldum, dinlenmem gerekti, bana hep kısa vadeli ulaşılabilir hedefler koyarak dinlenme zamanlarımı belirledi. “Bak şu şu şu konularını da bitir bir sonraki hafta şöyle sakin, tekrarı bol hafif bir program yapacağız.” Koçluk alıpta şu cümleyi ondan duymayan yoktur eminim, ben bile defalarca duydum. bu onun “hadi az daha gayret” demesinin başka bir yoluydu.
Başarımın yarısı benim yarısı Muhammet hocanındır. Onu çok seviyorum ve sizde benim gibi bir öğrenciyseniz ve tatlı sert bir yönlendirmeyle hedefinize ulaşabileceğinizi düşünüyorsanız Muhammet hocayla çalışmaktan çok mutlu olacaksınızdır.
Bir gün bu yazıyı okuyup koçluğa başlamaya karar verirseniz, “Buket Ankara Mezun Tıp adlı öğrencinizin yazısını okuyarak ulaştım size” yazın ki, hocam da her yeni öğrencide beni anımsasın ve unutmasın 🙂 Herkese hayalindeki yerde olması için gerekli çabanın olması dileğiyle. Hoşça kalın.
